Deze zomer nam ik tijd om stil te staan bij de dingen die ik heb geleerd van mijn ouders. Nu heb ik mijn puberteit grondig doorleefd, zo van mijn 13e tot mijn 30e, dus het was verfrissend de zaken eens van een heel andere kant te bekijken. Geinspireerd door het boek van Lou Niestadt, “Groots en meeslepend leven, een ode aan de dagelijkse sleur” maakte ik mijn lijstjes.
1. Je bent echt nooit te oud. Mijn moeder begon aan de kunstacademie toen ze 42 was. Ze kocht een oud herenhuis en verhuisde naar de stad toen ze bijna 50 was. Ze trouwde met haar tweede grote liefde toen ze 62 was en haar droom: een huis in Frankrijk, met atelier en B&B, heeft ze een jaar daarna gerealiseerd. Dus nooit zeuren over te laat of te oud.
2. Contact is belangrijker dan gelijk hebben
In de periode dat ik helemaal los ging en alles deed wat god en mijn ouders hadden verboden, besloot mijn moeder op een bepaald moment de strijd op te geven. Wat ze niet opgaf was mij; ze bleef me opzoeken, al moest ze zich een weg banen door de rijen lege flessen. Ze bleef komen en we bleven verbonden. Nu ik zelf moeder ben, besef ik pas hoe knap dat was.
3. Neem risico’s: durf een beginner te zijn, laat jezelf zien, doe wat je echt graag wil. Laat je niet weerhouden door doemscenario’s. Als het lukt is dat altijd ook een deel mazzel en als het mislukt is dat ook gewoon pech. Dat is het leven. Toen mijn ouders in 1962 een huis met hypotheek kochten, verklaarde iedereen hen voor gek. Maar mede daardoor woont ze nu als God in Frankrijk. Risico’s maken je leven spannend en laten je voelen dat je leeft. Never a dull moment.
4. Geniet van de lekkere dingen van het leven. De weken voor kerst rook ons huis naar vers gebakken brood, taart, en nog honderd andere heerlijkheden. iedereen kwam altijd graag bij ons, want mijn moeder maakt van eten een feest. Er wordt altijd hard gewerkt maar ook op tijd gestopt voor een lekker kopje thee met taart en natuurlijk aan het eind van middag een aperitiefje in de middagzon. Mijn moeder is helemaal op haar plek in Bourgondië!
5. Begin! Toen ik in de eerste keer rondliep in de grote tuin in haar nieuwe huis in Frankrijk zakte de moed me in de schoenen, Zo veel grond, zo veel werk, hoe ging ze dat in godsnaam aanpakken? Nou heel eenvoudig. Mijn moeder kiest een hoekje en gaat vandaag daar aan het werk. Met veel plezier. En morgen weer een ander stukje. En zo heeft ze in de afgelopen jaren de hele tuin en het huis onder handen genomen en gemaakt tot een klein paradijs.
Maandag deel twee: mijn vader.
